Πολλές φορές η συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεται ένα άτομο επηρεάζει την όρεξη του με αποτέλεσμα την κατανάλωση μεγάλων αλλά και αχρείαστων ποσοτήτων φαγητού. Η υπερβολική κατανάλωση φαγητού που συνοδεύει τη συναισθηματική υπερφαγία οδηγεί σε θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και αύξηση του σωματικού βάρους.
Πεινάω πραγματικά; Πως μπορώ να αναγνωρίσω τη διαφορά; Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να μάθουν να αναγνωρίζουν και να ξεχωρίζουν την πραγματική πείνα από τη συναισθηματική ανάγκη για φαγητό. Αρχικά, η πραγματική πείνα αυξάνεται σταδιακά, δεν υπάρχει αίσθηση βιασύνης για κατανάλωση φαγητού, συμβαίνει συνήθως μετά από 3-4 ώρες μετά από ένα γεύμα, είναι γενική και δεν αφορά ένα τρόφιμο συγκεκριμένα, σταματάει όταν χορταίνεις καθώς το άτομο νιώθει το αίσθημα του κορεσμού και τέλος δεν νιώθει ενοχές αλλά αίσθημα ικανοποίησης. Αντίθετα, η συναισθηματική πείνα εμφανίζεται ξαφνικά, παρουσιάζεται ως μια επείγουσα κατάσταση για κατανάλωση τροφής, δεν έχει περάσει αρκετή ώρα από το τελευταίο γεύμα, εστιάζεται σε συγκεκριμένα τρόφιμα (πχ. γλυκά), επιμένει ακόμα και αν το άτομο νιώθει το αίσθημα του κορεσμού, καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες φαγητού που υπό κανονικές συνθήκες το άτομο δεν θα έτρωγε και τέλος το άτομο νιώθει ενοχές ή ντροπή ή δυσφορία.
Βέβαια, το φαγητό ποτέ δεν έδωσε λύσεις σε κανένα, αλλά το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι μια παροδική λύση στο πρόβλημά που μπορεί να σας απασχολεί. Η πραγματική λύση κρύβεται στην αναγνώριση της ρίζα του προβλήματος. Ο φαύλος κύκλος της συναισθηματικής υπερφαγίας είναι πιθανό να σταματήσει αν καταγράφουμε αναλυτικά τις διατροφικές μας επιλογές συνοδευόμενες από το συναίσθημα μας την συγκεκριμένη χρονική στιγμή σε ένα ημερολόγιο για τουλάχιστο δύο εβδομάδες. Με αυτόν τον τρόπο θα αντιληφθούμε πότε και κάτω από ποια συναισθηματική κατάσταση μπορεί τρώμε περισσότερο (πχ. όταν είμαστε στενοχωρημένοι) έτσι ώστε να βρούμε λύσεις να καταπολεμήσουμε τη κατάσταση αυτή, φτάνει βέβαια να το θέλουμε πραγματικά!